Agente deelt een emotionele ervaring in de meldkamer als 10-jarige meisje 112 belt.

Agente Henrieke Schoonekamp deelt een van haar ervaringen in de meldkamer van de politie op Facebook, naar aanleiding van de Week tegen Kindermishandeling.

Afgelopen maandag is de Week tegen Kindermishandeling van start gegaan. Tijdens deze week vinden er in het hele land allerlei activiteiten plaats.

In Nederland groeien bijna 119.000 kinderen op in een onveilige gezinssituatie, is te lezen op de site weektegenkindermishandeling.nl. Tijdens deze week wordt er niet alleen aandacht gevraagd voor de aard en omvang van het probleem, maar vooral ook wat er gedaan kan worden om de aanpak van kindermishandeling te versterken.

Agente Henrieke Schoonekamp deelde een hartverscheurende ervaring in de meldkamer van de politie op Facebook. Er wordt door een meisje gebeld dat doodsbang klinkt. „Kunnen jullie alsjeblieft heel snel komen, papa slaat mama!”

Het meisje geeft haar adres en Henrieke stuurt zo snel mogelijk drie politieauto’s naar het huis. Ze vertelt de agente dat ze 10 jaar oud is en ze zich boven op zolder heeft verstopt. Haar vader is beneden. Henrieke blijft met het meisje praten en probeert haar gerust te stellen. Het meisje blijkt nog een broertje van 2 jaar en een zusje van acht maanden te hebben.

https://www.facebook.com/politie/posts/2375996029080380

„Ze is nog maar tien, maar ze klinkt zo wijs. Veel te wijs voor haar leeftijd. Papa heeft geen wapens, hij slaat met zijn handen. Nee, ze heeft geen bloed gezien. Er is een grote hond, die zit in de achtertuin.”

Henrieke voelt zich volkomen machteloos. „Waar blijven ze nou! Ze zitten toch vlakbij!’ Het meisje barst in huilen uit, maar probeert dit zonder geluid te doen. Ik bijt op mijn onderlip. Vijf minuten zijn er pas om. Het voelt als vijf uur. ‘Hij mag echt niet weten dat ik bel, dan wordt hij nog bozer’ snikt ze.”

De agente hangt pas op nadat het meisje haar vertelt dat een agent naast haar staat. „Ik hoor de opluchting in haar stem. Ik zeg haar dat ik op ga hangen en dat ik zo trots op haar ben dat ze gebeld heeft.”

„Na lange tijd, als de collega’s wegrijden van het adres, bel ik ze op. Ik moet weten hoe het met het meisje is. En ik ontspan pas als zij me vertellen dat het goed met haar gaat. De vader wordt aangehouden, de moeder is niet gewond. De drie kinderen zijn ongedeerd. En het gezin krijgt hulpverlening toegewezen. Dankzij dat kleine dappere meisje op zolder.”

Wat een hartverscheurend verhaal. De politie verdient ontzettend veel respect en wat een ongelooflijk dapper meisje!